بررسی اثر حفاظت‌بخش کاندیدای واکسن دوجزئی شامل فلاژلین تیپ A و پیلین در برابر عفونت جلدی سودوموناس آئروژینوزا در مدل موش سوخته

زمینه و هدف: سودوموناس آئروژینوزا عامل بیماری‌زای فرصت‌طلبی است که باعث عفونت‌های جدی و مرگ‌ومیر زیاد در بیماران سوختگی می‌شود. هدف این مطالعه، ارزیابی اثرات حفاظت‌بخش کاندیدای واکسن دوگانه شامل فلاژلین تیپ A و پیلین سودوموناس آئروژینوزا در مدل موشی عفونت زخم سوختگی است. مواد و روش‌ کار: ژن‌های فلاژلین A (fliC) و پیلین (pilA) به‌ترتیب در وکتورهای pET-۲۸a و pET-۲۲b کلون‌شده و پروتئین‌های نوترکیب در باکتری E. coli BL-۲۱ بیان گردیدند. موش‌ها با تزریق زیر جلدی ۱۰ میکروگرم از مخلوط فلاژلین A و پیلین، یا فلاژلین A، یا پیلین ایمن شدند. تیتر IgG اختصاصی به‌وسیله الیزای غیرمستقیم و فعالیت عملکردی آنتی‌بادی‌ها با تست اپسونوفاگوسیتوز بررسی شد. در پایان میزان مرگ‌ومیر و بار باکتریایی در موش‌ها سنجیده شد. یافته‌ها: ایمن‌سازی با مخلوط فلاژلین A و پیلین به‌طور معنی‌داری باعث افزایش تیتر آنتی‌بادی IgG اختصاصی و اپسونوفاگوسیتوز نسبت به آنتی‌ژن‌های تک‌جزئی شد ( ۰/۰۵P<). همچنین ایمن‌‌سازی با مخلوط فلاژلین A و پیلین باعث کاهش بار باکتریایی و افزایش بقای موش‌های در چالش با سودوموناس آئروژینوزا نسبت به آنتی‌ژن‌های تک‌جزئی شد (۰/۰۵P <). نتیجه‌گیری: ایمن‌سازی با مخلوط فلاژلین A و پیلین باعث حفاظت موش‌های سوخته در برابر عفونت زخم سودوموناس آئروژینوزا می‌شود. کاهش بار باکتری و افزایش بقای موش ایمن‌شده نشان می‌دهد مخلوط فلاژلین A و پیلین پتانسیل کاربرد درمانی را علیه سودوموناس آئروژینوزا در بیماران سوخته دارد.